Τι καλύτερο απο το να ξυπνάς το πρωί, και με το πρωινό σου να έχεις και μια (ντουζίνα!) φρεσκοψημένη φέτα ψωμί, αχνιστή αχνιστή. Το κακό όμως με τις κοινές τοστιέρες είναι οτι κατα την διάρκεια του ψησίματος δεν μπορούμε να έχουμε οπτική επαφή με την φέτα μας, και έτσι ή θα πρέπει να την βγάζουμε να την κοιτάμε κάθε λίγο και λιγάκι, ή να την βγάζουμε στην τύχη, άλλωτε με χρώμα σαν του καρεμπέ, και άλλωτε μισοψημένη…
Κάθεσαι στο πισί σου μια κρύα νύχτα του χειμώνα, προσπαθώντας να τελειώσεις αυτό που άρχισες το απόγευμα (ναι, ναι ξέρω, αυτή η καταραμένη back του Mechanar δεν πέφτει με την καμία…). Και κει που πληκτρολογείς μανιωδώς, διαπιστώνεις οτι τα πόδια σου είναι καταπαγωμένα, αν και βρίσκονται μέσα στις παλιές, καφέ, κοτλέ παντόφλες σου. Τι μπορείς να κάνεις? Μα φυσικά να αλλάξεις παντόφλες!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
